Kwaliteitscommissie (KC)

Inge Vermeulen is disciplineverantwoordelijke dyslexie en kwaliteitsfunctionaris bij Opdidakt. Iedere dag werkt ze dus aan kwaliteit. Een rol in de Kwaliteitscommissie van het NKD sluit daar naadloos op aan. Inge: “Ik wil me graag ook op landelijk niveau inzetten voor het bewaken van goede dyslexiezorg voor de kinderen die dat nodig hebben.”

Wat neem jij mee naar de Kwaliteitscommissie?

“In mijn dagelijkse werk bij Opdidakt ben ik continu bezig met kwaliteit, zowel van de dyslexiezorg als Opdidakt-breed. Als disciplineverantwoordelijke dyslexie ben ik verantwoordelijk voor het inhoudelijke beleid van de dyslexiezorg. Dan moet je denken aan procedures, richtlijnen, zorgpaden, onze behandelmethode, de professionalisering van de behandelaars en het vertalen van landelijke protocollen en richtlijnen naar de praktijk. In mijn rol als kwaliteitsfunctionaris ben ik betrokken bij de uitvoering van ons kwaliteitsmanagementsysteem en bij interne en externe audits zoals de audits van het NKD, die het KIWA uitvoert. Omdat Opdidakt ISO-gecertificeerd is, heb ik daar ook veel ervaring mee. Eigenlijk komt het erop neer dat al mijn werkzaamheden bij Opdidakt naadloos aansluiten op de zaken waar de Kwaliteitscommissie al mee bezig is of zich bezig mee gaat houden. Omdat ik het interessant vind om ook op landelijk niveau actief te zijn, heb ik mijn belangstelling getoond om in de Kwaliteitscommissie zitting te nemen.”

Wat verwacht je van de Kwaliteitscommissie?

“Er spelen op dit moment belangrijke landelijke ontwikkelingen. Zo moeten het Protocol Dyslexie Diagnostiek & Behandeling 3.0 en de Brede Vakinhoudelijke Richtlijn Dyslexie worden geïmplementeerd. Ook nam de Tweede Kamer onlangs de motie van René Peters aan, waarin hij voorstelt om het geld voor de dyslexiezorg over te hevelen naar de samenwerkingsverbanden. Omdat in de Kwaliteitscommissie meerdere zorgaanbieders zitten, kunnen we dit soort vraagstukken samen oppakken.”

Hoe kijk je aan tegen een eventuele overheveling van middelen?

“De vraag is natuurlijk waar het geld naartoe gaat als die overheveling een feit zou worden. Als het geld naar de samenwerkingsverbanden gaat, zijn zij natuurlijk in staat om specialistische zorg in te kopen. Maar de vraag is of zij het daadwerkelijk aanwenden voor leerlingen met ernstige dyslexie die vanwege hun stoornis specialistische zorg nodig hebben. Of zetten zij het geld bijvoorbeeld in om het onderwijs te verbeteren? Eén ding is duidelijk: binnen het onderwijs is de specialistische zorg die de dyslexiepraktijken aanbieden niet aanwezig.”

Wat zou in jouw ogen de inzet van de Kwaliteitscommissie moeten zijn?

“Het NKD wil dat kinderen die dyslexiezorg nodig hebben deze ook blijven krijgen, op een kwalitatief goed niveau. De Kwaliteitscommissie zal zich hard maken om de kwaliteit en de uitvoerbaarheid van de dyslexiezorg te waarborgen. Het is belangrijk dat we als Kwaliteitscommissie en als NKD blijven staan voor een basiskwaliteit binnen de dyslexiezorg, zoals die bijvoorbeeld is omschreven in de kwaliteitsdocumenten van het NKD en het Protocol 3.0. Daarin staan ook heel duidelijke voorwaarden waar de dyslexiezorg aan moet voldoen, maar dat moet financieel dan wel haalbaar zijn. In regio’s waarin de budgetten omlaag zijn gegaan, zie je dat dat gevolgen heeft voor wat je wel en niet kunt bieden. Ik zie daarin een belangrijke rol weggelegd voor de Kwaliteitscommissie: aandacht vragen voor dit vraagstuk, zorgen dat kinderen de dyslexiezorg krijgen die voor hen noodzakelijk is en zorgen dat de kwaliteit van de dyslexiezorg gewaarborgd blijft.”